از این همه خستگی ملال آور

از این همه چشمان عصیانگر

از این همه گورهای بی پیکر

از این همه دلهای سوداگر

خسته ام؟!

شاعری می گفت:

چرا در قفس هیچکس کرکس نیست؟!

خوب اندیشیدم؛

بعدفهمیدم؛

اگر در قفس ماکرکس بود

دیگر؟!

مجنون؛عاشق آن لیلی نازیبا نبود!!!

پول؛معیار سنجش ما آدم ها نبود!!!

خیام؛آن شاعر خراباتی ترک دنیا نبود!!!

و دنیا؛جای آتش بازی موشک ها نبود!!!

وچه زیبا گفت شاعر:

چشم هارا باید شست

جور دیگر باید دید!!!

چشم هاراشستم؛جور دیگر دیدم!!!

عقل هارا دیدم سوار بر اسب سرکش خیال!!!

مجنون را دیدم دلزده از لیلی و این عشق محال!!!

وخیام را دیدم پادشاه دنیای عقل و خیال!!!

اما دوامی نداشت؟!

نگاه سهراب گونه ام به زندگی!!!

بعد فهمیدم؛چشم یک سرباز است

وعقل پادشاه این سرباز

وباخود گفتم:عقل را باید شست

جور دیگر اندیشید